Zamek książęcy położony jest w zachodniej części miasta, nad rzeką Bóbr. Pierwotnie znajdował się tu gród kasztelański, wzmiankowany w 1202 r. jako siedziba kasztelana. Zamek murowany był rezydencją książąt żagańskich w XIV-XVI w. W XVII w. został zniszczony. Na jego miejscu wzniesiono w 1629 roku, nowy trójskrzydłowy pałac barokowy, który rozbudowano w XVIII w.
Kompleks zamkowo-pałacowy w Żarach
Zamek rycerski znajduje się na nizinie w północno-zachodnim narożu miasta, związany z jego fortyfikacjami. Pierwotnie był tu gródek, który wraz z osadą należał do przybyłej z Czech rodziny Dewinów. Do połowy XIII w. Żary znajdowały się w obrębie księstw Dolnego Śląska. W 1280 roku po śmierci Albrechta Dewina przeszły na własność rodziny von Packów, pochodzących z Miśni. Najprawdopodobniej w ostatniej ćwierci XIII w. zaczęto budować murowany zamek. W 1355 r. zamek przeszedł jako wiano na własność rodziny Bibersteinów, którzy go rozbudowali. Odtąd był nazywany zamkiem Bibersteinów. W 1558 roku zamek kupił Baltazar Promnitz. Jego spadkobiercy wybudowali w latach 1710-1716 na wschód od starego zamku, na dawnym przedzamczu, nowy pałac zwany zamkiem Promnitzów, częściowo zniszczony przez pożar w 1945 r. W 1824 roku w starym zamku ulokowano więzienie, które dopiero w 1935 roku ustąpiło miejsca muzeum regionalnemu.
Zamek Bibersteinów został zbudowany z kamienia i cegły, na planie czworoboku (34,1 x 30,8 m). Otoczony był z trzech stron murem obwodowym, z czwartej, od północy, zamknięty domem mieszkalnym. Wjazd do zamku prowadził przez bramę od strony wschodniej, od przedzamcza. Dom mieszkalny założony na planie prostokąta (34,1 x 11,5 m), jednotraktowy, podpiwniczony, o trzech kondygnacjach mieszkalnych, wymurowano do wysokości pierwszego piętra z kamienia, w dwóch wyższych kondygnacjach z cegły o układzie wendyjskim. Na jednej z kondygnacji od południa znajdowała się sala o długości połowy całego budynku. Był to zamek bezwieżowy o najprostszym układzie przestrzennym, otoczony fosami. W drugim etapie budowy, przed 1329 rokiem powstał budynek od zachodu i przystawiona do murów obwodowych od strony dziedzińca czworograniasta wieża zbudowana z cegły w układzie wendyjskim. W trzecim etapie, zapewne w połowie XV w., stanął trzykondygnacyjny i podpiwniczony, jednotraktowy budynek w południowo-wschodnim narożniku. Piwnice i przyziemie miał murowane z kamienia, wyższe kondygnacje z cegły w układzie gotyckim. W czwartym etapie, w połowie XVI w. wprowadzono arkady od strony dziedzińca wzdłuż skrzydeł południowych i wschodnich. Nie można ustalić kiedy zostały wzniesione zewnętrzne umocnienia obronne i kiedy zamek został związany z fortyfikacjami.
